καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ πόλις ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν τῷ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἰδόντες αὐτὸν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν. (Ματθ. 8, 34)
Και ιδού, όλη η πόλη εξήλθε για να συναντήσει τον Ιησού και, όταν τον είδαν, τον παρακάλεσαν να φύγει από τα όριά τους.
Ο Ιησούς έκανε καλά δύο δαιμονισμένους βγάζοντας τα δαιμόνια από μέσα τους, τα οποία πήγαν σ' ένα κοπάδι χοίρων. Μπροστά σ' αυτό το θαύμα, η αντίδραση των κατοίκων της πόλης των Γαδαρηνών δεν είναι η αναμενόμενη! Δηλαδή να προτρέψουν τον Κύριο να μείνει στην πόλη τους ώστε να θεραπεύσει όσο γίνεται περισσότερους ασθενείς και αναξιοπαθούντες. Τον προτρέπουν να φύγει! Παράδοξη αντίδραση που όμως δεν εκπλήσσει... Φοβήθηκαν, μιας και μπροστά στο υπερφυσικό, ο άνθρωπος είναι επιφυλακτικός και καχύποπτος. Αλλά όταν το υπερφυσικό είναι προς το ανθρώπινο όφελος, λογικά ο φόβος υποχωρεί. Εντούτοις ταράχθηκαν διότι ενδόμυχα αντιλήφθηκαν το πόσο δεν είναι εναρμονισμένη η ζωή τους με το Θεό. Αντί να μετανοήσουν, διάλεξαν την απομάκρυνση! Προτίμησαν να διώξουν τον Κύριο για να μην τους ελέγχει η συνείδησή τους. Η πώρωση της καρδιάς τους, τους εγκλώβισε στο σκοτάδι της αμαρτίας.
Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι αυτό το επεισόδιο, με την απρόσμενη κατάληξη που είχε, δεν είναι τιμητικό για την δράση του Ιησού και κακώς το αναφέρει ο Ματθαίος (το αναφέρουν και ο Μάρκος και ο Λουκάς). Εντούτοις, η ευαγγελική αναφορά δείχνει αφενός τη στάση την οποία οφείλουμε να αποφύγουμε και αφετέρου εγγυάται την αξιοπιστία της αφήγησης μιας και δεν αναφέρονται μόνο τα καλά.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
