Αρχική
Αρχική
Γελιογραφίες
Γελοιογραφίες
Μουσική (LP)
Μουσική (LP)
Επιλογές
Επιλογές

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΑΓΓΛΙΚΗ ΚΡΕΜΑ

Μιας και είναι η τελευταία* συνταγή που δημοσιεύω στο blog, δεν θα μπορούσα παρά να μη βάλω κάτι γλυκό... Και τι γλυκό! Κρέμα για γαρνίρισμα γλυκισμάτων και δη εγγλέζικη! Κατά το όνομα τουλάχιστον... Από το POMΑΝTΣΟ Nο 921 (25/10/1960) η παρακάτω συνταγή, την οποία ομολογώ δεν την έχω φτιάξει, αλλά δεν δείχνει δύσκολη οπότε την έχω στα υπ' όψιν. Αν βγει καλή, πάντως, δεν πρόκειται να φτιάξω γλυκό για να τη συνοδεύσει... θα την φάω όπως είναι! :) 
Καλό μήνα να 'χουμε απ' αύριο...

*Περαιτέρω εξηγήσεις, την ερχόμενη Κυριακή


ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (30/10/2016) ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στη σημερινή περικοπή: 

ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται. ἥδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου, ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ᾿ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ. (Β' Κορ. 12, 9)

«Σου αρκεί η χάρη μου, γιατί η δύναμη μου μέσα σε αδυναμία τελειοποιείται». Πολύ ευχαρίστως, λοιπόν, μάλλον θα καυχηθώ στις αδυναμίες μου, ώστε να κατασκηνώσει πάνω μου η δύναμη του Χριστού.
Όταν ο άνθρωπος είναι ασθενής, για να κατορθώσει μεγάλα και θαυμαστά πράγματα χρειάζεται την ενίσχυση του Θεού. Αυτή η ενίσχυση είναι η χάρη Του και μας δίδεται για να παρηγορηθούμε στη θλίψη και τη δυστυχία αφενός και αφετέρου για να ενδυναμώσει με την πίστη το θέλημά μας. Έτσι, η δύναμη του Θεού αναδεικνύεται και μας καθιστά ισχυρούς ενώ είμαστε σε αδυναμία. Συναισθανόμενοι την αδυναμία μας, ερχόμαστε πιο κοντά στον Κύριο, τον εμπιστευόμαστε για την ανακούφισή μας και διώχνουμε κάθε απελπισία. Γι' αυτό και ο απ. Παύλος προτιμά, όχι να καυχηθεί για τη δύναμη που έχει, όπως συνήθως κάνουμε πολλοί, αλλά για τις αδυναμίες του. Διότι δι' αυτών προσεύχεται και προπαρασκευάζει τον εαυτόν του ώστε να δεχθεί τη θεία χάρη και να βγει ενισχυμένος για να επιτελέσει το δύσκολο έργο του. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

«ΑΤΣΑΛΙΝΕΣ ΨΥΧΕΣ»

Τι είναι το όχι; Μια απάντηση που για να την πει κανείς χρειάζεται να έχει κότσια, ψυχή και κυρίως ιδανικά. Για να μην το λένε σήμερα το όχι οι νεοέλληνες προφανώς δεν τα διαθέτουν αυτά, τουλάχιστον στο βαθμό που τα είχαν οι φαντάροι μας το 1940. Από το POMΑΝΤΣO Nο 1234 (25/10/1966) το παρακάτω απόκομμα, που παρουσιάζει ένα δείγμα της διαφοράς που έχουμε με τους τότε προγόνους μας! Εκείνοι είχαν ατσάλινες ψυχές και πήγαν και πολέμησαν στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας. Οι σημερινοί... το πολύ πολύ να πάνε ως το Σύνταγμα, όχι για να διεκδικήσουν το μέλλον τους, αλλά για να μαζεύουν πόκεμον...!


ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΧΕΣΙΜΟ ΕΙΤΕ ΑΠΟ... ΕΣΙΜΟ!


- Κουίζ γνώσεων, ερώτηση α':
- Καλώς το alter ego! Παιχνίδι ερωτήσεων έχουμε σήμερα; 
- Κάτι τέτοιο...
- Δηλαδή;
- Σώπα κι απάντα!
- Ρίξε την ερώτηση.
- Ερώτηση α': Από τι θα πάει ο γέρος;
- Έλα μου!
- Θα απαντήσεις; 
- Είτε από χέσιμο είτε από... Σα δε ντρέπεσαι ρε!
- Γιατί να ντραπώ;
- Σου μοιάζω για γέρος; 
- Μου μοιάζεις!
- Ένα πεσιματάκι είχα και το έκανες θέμα...
- Ε, όχι και πεσιματάκι, κοτζάμ καρούμπαλο!
- Έλα! Δεν θέλω σχόλια...
- Και έβαλες και κοτζάμ «ενοικιάζεται» στο μέτωπο!
- Τι έβαλα;
- Για το τσιρότο λέω!
- Ααα... Βλέπω monsieur alter ego, έχεις κεφάκια σήμερα!
- Κεφάκια το λες εσύ; Θα μπορούσες να είχες πάθει χειρότερα!
- Παράτα με, έχω να φτιάξω ανάρτηση για το blog!
- Την ανάρτηση σκέφτεσαι; Το ότι έμεινες λιπόθυμος για κανένα μισάωρο δεν το σκέφτεσαι; 
- Δεν έχω τίποτα!
- Μη μου λες εμένα δεν έχω τίποτα! Να πας σε κανένα νοσοκομείο, να σου κάνουν αξονική εγκεφάλου, μαγνητική τομογραφία, υπερυχογράφημα, άναλυση αίματος, ούρων, κωλονοσκόπηση...
- Ρε ουστ από 'κει! Σιγά μη μου κάνουν και τεστ ΠΑΠ!
- Να σου κάνουν κι απ' αυτό! Να δουν με το τεστ αν έχεις μυαλό σαν του κουφιοκέφαλου του Γιωργάκη του ΠΑΠανδρέου!
- Πω, κρυάδες... Άντε τζους γιατί έχω σου λέω να γράψω!
- Δεν πάω πουθενά! Εδώ θα σου τα λέω μήπως και βάλεις μυαλό!
- Βρε alter ego, τι ζόρι τραβάς; Άμα πάθω κάτι, θα πεθάνω και θα ησυχάσεις και εσύ από 'μένα και εγώ από σένα!
- Βρε, άμα τα κακαρώσεις, θα τα κακαρώσω κι εγώ! Πάμε πακέτο, το ξέχασες; 
- Ωχ, καλά λες... Μου διέφυγε προς στιγμήν!
- Εμ, γι' αυτό σου λέω. Να βρεις καμιά γυναίκα να παντρευτείς, να νοικοκυρευτείς και άμα σου συμβεί κάτι σαν το χθεσινό, να τρέξει να σε βοηθήσει!
- Είπα κι εγώ! Που το πας, που το φέρνεις, ξεκίνησες τη γνωστή μουρμούρα που μου έκανε και η συγχωρεμένη η μάνα μου...
- Γιατί άδικο έχω; 
- Βεβαίως και έχεις άδικο! Διότι άμα παντρευτώ θα πάψεις να γκρινιάζεις; 
- Εγώ γκρινιάζω μόνο αν δεν κάνεις αυτό που πρέπει!
- Δηλαδή, δεν θα πάψεις! Και επειδή οι γυναίκες μονίμως γκρινιάζουν, μιας και η γυναίκα που δεν γκρινιάζει δεν γεννήθηκε ακόμη, θα έχω αυτήν και εσένα πάνω απ'το κεφάλι μου να γκρινιάζετε ομοθυμαδόν! Ε, δεν σφάξανε!
- Α, έτσι πάει; 
- Έτσι και χειρότερα! Έμα δε γουστάρω τη γκρίνια, θα την ακούω από πάνω και στέρεο; Jamais (Ζαμέ)! Ζαμέ των ζαμών! Comprenez vous? 
- Ε...
- Έξινος! Είχες δεν είχες, μου την έδιωξες την έμπνευση για την ανάρτηση...!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (23/10/2016) ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΛΟΥΚΑ (ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ)

 Ακούμε στη σημερινή περικοπή:

κοσατε γρ τν μν ναστροφν ποτε ν τ ουδαϊσμ, τι καθ' περβολν δωκον τν κκλησαν το Θεο κα πρθουν ατν (Γαλ. 1, 13)

Έχετε ακούσει, βέβαια, την άλλοτε διαγωγή μου στο Ιουδαϊσμό, ότι δηλαδή υπερβολικὰ κατεδίωκα τὴ Εκκλησία τού Θεού και την πολεμούσα.
Ο απ. Παύλος συχνά μνημονεύει ότι υπήρξε διώκτης της Εκκλησίας. Δεν προσπαθεί ούτε να το κρύψει, ούτε να το υποβαθμίσει, ούτε να το εξωραΐσει, όπως κάνουν οι κοσμικοί ηγέτες για το αμαρτωλό παρελθόν τους... Αντίθετα, το τονίζει για να δείξει το μέγεθος του ελέους και της χάριτος του Θεού. Αντί να τον καταδικάσει και να τον τιμωρήσει, τον μετέβαλε από διώκτη σε μετανοήσαντα και υποστηρικτή της Εκκλησίας Του. Αντί να τον καταστρέψει και να τον αφανίσει, τον ανακαίνησε διά της ειλικρινούς μετάνοιάς του από την αμαρτία και τον έκανε απόστολό Του. Έτσι, ο απ. Παύλος με το να δείχνει την ευγνωμοσύνη του, μας θυμίζει τις παρεμβάσεις του Θεού για να μας δείξει το δρόμο της σωτηρίας από κινδύνους και αδιέξοδα που μας οδηγεί η επιλογή της αμαρτίας. Με την ταπεινότητα που επέδειξε ο απ. Παύλος θα πλησιάζουμε περισσότερο στο Θεό και θα μετέχουμε της θείας Του χάριτος.

Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

ΠΙΣΩ ΕΧΕΙ Η... ΑΧΛΑΔΕΗ ΤΗΝ ΟΥΡΑ!


- Ποιός είναι ο τελευταίος στη σειρά; 
- Ο κύριος.
- Απ' ότι βλέπω είστε 5 και εγώ ο έκτος. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς άλλος, ε;
- Όχι, μην ανησυχείς.
- Έχετε ώρα που έχετε έρθει; 
- Μπααα... 6 παρά 10'! 
(Κοίτα να δεις... μόλις 3' πριν από μένα...)
- Πρώτη είναι η κυρία; 
- Ναι! <πετάγεται αυτή>. Εγώ είμαι εδώ από τις 5:30! 
- Μπράβο! 
- Τι να κάνω; Αφού μετά έχω να πάω στην Εφορία και άμα προλάβω, να πάω σε τράπεζα...
- Μάλιστα... 
- Ποιός είναι ο τελευταίος στη σειρά;
- Εγώ! 
- Α, Ωραία! Χθες που είχα έρθει ήμουν 25η και έφυγα από 'δω μεσημεριάτικα!
- Πάλι καλά να λες...
- Ναι, αλλά δεν έκανα τη δουλειά μου!
- Και 'γω είχα έρθει χθες, και είχα το 7 αλλά μου ζήτησαν ένα χαρτί το οποίο προχθές που είχα ξανάρθει, και είχα το 8, δεν μου είχαν πει να το φέρω!
- Ε, έτσι όπως το πας, αύριο θα έχεις τουλάχιστον το 5! 
- Φτου, φτου! Μη με γρουσουζεύεις κυρά μου!!! Δεν παίζει να χάσω κι άλλο πρωινό για τη ΔΕΗ! (Καλά που φόρεσα το φυλαχτό μου για κάτι τέτοιες μαυρόγατες!)
Στο συνάμα η γνωστή ατάκα...
- Ποιός είναι ο τελευταίος στη σειρά; 
- Εγώ, απαντάει η κυρία που είναι μετά από μένα.
Ξανά η ατάκα «Ποιός είναι ο τελευταίος στη σειρά;» και ξανά και ξανά, με το πλήθος να μαζεύεται σιγά σιγά.
- Και 'σεις για διακανονισμό ήρθατε; 
- Όχι. Για μεταφορά ονόματος.
- Α, άμα είστε για μεταφορά, θέλει πολλά χαρτιά (λέει κάποιος πιο πίσω), θέλει εκκαθαριστικό, Ε9..
- Όλα τα έχω. Έχω και χαρτί από το Δαφνί!
- Θέλει και χαρτί από το Δαφνί; (πετάγεται μια μανδάμ που χαζεύει το σμάρτφον της)
- ΔΕΗ είναι αυτή, όσο και να το κάνεις, όπου σταματά η λογική ξεκινούν το δημόσιο και οι ΔΕΚΟ!
- Το λέω για μην περιμένεις στη τσάμπα στη σειρά...
- Δεν πρόκειται να φύγω, μην ανησυχείς! (Το γνωστό κόλπο της αποθάρρυνσης ώστε να φεύγουν όσοι είναι πιο πρώτοι, σε μένα δεν πιάνει!)  
- Δεν έχουμε κράτος, είναι απαράδεκτα αυτά! Να καθόμαστε να περιμένουμε μες το κρύο (Λέει ένας παππούς)
- Εμείς φταίμε που πάμε και τους ψηφίζουμε!
(Ωχ! Η γνωστή αυτογνωσία του Έλληνος ψηφοφόρου, η οποία εκφράζεται σε πάσης φύσεως ουρά αναμονής, αλλά την ξεχνά όταν πάει να ψηφίσει...)
- Και τι να ψηφίσουμε; Όλοι μας κοροϊδεύουν!
- Δηλαδή άμα περιμέναμε σε κανένα διάδρομο με καναπέδες και αναμμένο το καλοριφέρ θα ήταν καλύτερα; 
- Ασφαλώς!
- Και να μας είχαν και δωρεάν Wi-fi (πετάγεται η μανδάμ με το σμάρτφον)!
- Ε, τότε να τους προτείνουμε στη ΔΕΗ να αυξήσει τους λογαριασμούς για να αγοράσει καναπέδες και να μας δίνει τσάμπα ίντερνετ!
- Α, όχι! Τόσα λεφτά τους δίνουμε! 
- Ε, πως όχι... Έτσι πάει. Θα σου βάλει ένα επιπλέον τέλος για το Wi-fi και τον καναπέ! Ειδάλλως...
- Τι ειδάλλως; 
- Να το απαιτήσεις από το βουλευτή που πας και τον ψηφίζεις!
- Μα δεν θα με ακούσει!
- Και εσύ να μην τον ψηφίσεις!
- Και ποιόν να ψηφίσω; 
- Τον φούφουτο! Εγώ θα σου πω ποιόν να ψηφίσεις; Να, ψήφισε το... το... το Λεβέντη!
- Αυτόν ψήφισα στις προηγούμενες εκλογές! 
- Ναι, ε; Πως κι έτσι;
- Να, είχα απηυδήσει με την ουρά στην Εφορία, και είπα δεν πάει άλλο!
- . . . .  (Τα λόγια είναι περιττά... Με άφησε άφωνο ο παππούς! Ποιός ξέρει ποιόν θα ψηφίσει την επόμενη φορά λόγῳ αναμονής σε ουρά!)

* * * * * * *
ΥΓ1. Δυστυχώς ο ανωτέρω διάλογος δεν είναι προϊόν μυθοπλασίας, αλλά αυτούσιος... Έξω από τη ΔΕΗ Νικαίας στην οδό Ακροπόλεως...
ΥΓ2. Προτίμησα να βάλω φωτογραφία από το εν λόγῳ υποκατάστημα δίχως την πολύ πρωινή ουρά, μιας και στην ουρά θα δεις ανθρώπους σαν τον ηλικιωμένο γείτονά σου, το συγγενή σου, εσένα...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟΥ

Παρά τα 56 έτη που χωρίζει το σήμερα με την ημερομηνία που δημοσιεύτηκε το παρακάτω απόκομμα στο POMΑΝΤΣO Nο 920 (18/10/1960), θα μπορούσα να πω ότι οι συμβουλές που δίνει δεν είναι κακές... Ειδικά αυτό με το τρίψιμο με πατάτα στις ελαιογραφίες για να τονωθούν τα χρώματα, το ήξερα. Αυτό με τα ποτήρια για να μην σπάζουν εύκολα, ομολογώ δεν το είχα υπ' όψιν... Τα μικρά προβλήματα του νοικοκυριού πάντως θέλουν έξυπνες και φθηνές λύσεις οπότε από τις παλιές μεθόδους κάτι έχουμε να μάθουμε! Καλή μας εβδομάδα.


ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (1/10/2010) ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΛΟΥΚΑ


Ακούμε στη σημερινή περικοπή:

μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι. (Τιτ. 3, 14)

Ας μαθαίνουν επίσης και οι δικοί μας να προΐστανται σε καλά έργα στις απαραίτητες ανάγκες, για να μην είναι άκαρποι.
Αυτή η προτροπή του απ. Παύλου, ούσα σημαντική, περνά απαρατήρητη! Αυτονόητη υπόδειξη, αλλά ζούμε σε εποχές που ικανοποιούμαστε μόνο και με τα αυτονόητα... Να μαθαίνουμε λοιπόν όλοι μας, που θέλουμε να λέμε ότι είμαστε ενεργοί χριστιανοί (ο ανενεργός χριστιανός, ουσιαστικώς δεν είναι χριστιανός), ποιό είναι το έργο το οποίο έχουμε να επιτελέσουμε. Να πρωτοστατούμε και να εργαζόμαστε για τις αγαθοεργίες και όχι να κοιτάμε πως να τις αποφύγουμε κοιτώντας την βόλεψή μας... Να συντρέχουμε τους αδελφούς μας στις ανάγκες τους, όχι μόνο τις υλικές αλλά και τις πνευματικές και να μην κάνουμε σα να μην υπάρχουν... Να μην ενδιαφερόμαστε μόνο για το καλό που μπορεί να δεχτούμε και να αδιαφορούμε για τους άλλους... Αυτά οφείλουμε να μάθουμε να τα πράττουμε, όσο μπορούμε, και να σ' αυτά να ασκούμαστε. Δεν είναι απλά καθήκοντα και υποχρεώσεις προς τους άλλους, αλλά προς εμάς. Στην προσφορά προς τους άλλους ξεκινά η δική μας πνευματική προκοπή και η πορεία προς την ουράνια βασιλεία.

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

«ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ»

Ένα κοινωνικό διηγηματάκι που δημοσιεύτηκε στη BEΝΤΕTΑ Νo 179 (10/10/1968) πριν από 48 έτη, η σημερινή ανάρτηση, με μια θεματολογία που όσο και να περνάνε τα χρόνια, τη βρίσκουμε συχνά μπροστά μας. Αγάπη, γαλήνη, αδυναμίες, που διέπουν τα ζευγάρια συμπλέκονται στο παρακάτω κείμενο, που εκτός για να περάσει η ώρα προσφέρεται και για λίγο προβληματισμό. Εξάλλου δεν είναι όλα τα θέματα στη ζωή μας, οικονομικά ή πολιτικά!


ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (09/10/2016) ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΛΟΥΚΑ


Ακούμε στη σημερινή περικοπή: 

ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες, ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες. (Β' Κορ. 6, 10)

σαν να λυπόμαστε, πάντα όμως χαιρόμαστε, σαν φτωχοί, πολλούς όμως πλουτίζουμε, σαν τίποτα να μην έχουμε και όμως τα πάντα κατέχουμε.
Ο απ. Παύλος μιλά για τους αποστόλους, δίνοντας την κατεύθυνση για τους κατ' επέκταση συνεχιστές του έργου τους, τους ιερείς. Για τους άπιστους και τους αντίπαλους τους φαίνονταν λυπημένοι και άθλιοι από τις δοκιμασίες που περνούσαν και τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν στο έργο τους. Όμως όλοι αυτοί δεν έβλεπαν αυτό που ένιωθαν φέρνοντας σε πέρας την αποστολή τους. Τη χαρά και την ηθική ικανοποίηση όταν μεταλαμπάδευαν το φως του ευαγγελίου. Μπορεί σε υλικά αγαθά να ήταν φτωχοί, πνευματικώς όμως ήταν πλούσιοι από τη θεία χάρη και αυτόν τον πλούτο τον μετέδιδαν με το κήρυγμα τους. Δεν είχαν υλικά αγαθά, δεν ήθελαν περισσότερα από τα προς το ζην, γιατί είχαν τα πάντα, δηλαδή τον πνευματικό πλούτο που πήραν από τον Κύριο. Με αυτόν τον τρόπο οφείλουν να συνεχίσουν το έργο των αποστόλων οι σημερινοί διάκονοι του ευαγγελίου, μη λησμονώντας ότι το πρωτεύον είναι να μεταδίδουν πνευματικό πλούτο και από αυτό να αντλούν ψυχική ευφορία.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2016

ΑΙΩΝΙΑ ΜΟΥ... Η ΜΝΗΜΗ!


-Το λοιπόν κ. συμβολαιογράφε, για να μην αργούμε, asseyez-vous s'il vous plaît και ξεκίνα να γράφεις τη διαθήκη μου! Είδα ότι κυκλοφορεί μια διαθηκολαγνεία στη bloggoσφαιρα και είπα να την φτιάξω γιατί δεν μου μένει πολύ καιρός ακόμα...
- Μα είσαι νέος άνθρωπος! Από τώρα διαθήκη;
- Από τώρα! Γιατί δεν προλαβαίνω...
- Ρε μπας και σου διέγνωσαν οι γιατροί κανένα καρκίνο;
- Τσου!
- Ρε μπας και σου βρήκαν όγκο στον εγκέφαλο;
- Φτου, φτου! Χτύπα ξύλο, γρουσούζη πρωινιάτικα! Από υγεία είμαι μια χαρά!
- Ρε μπας και θα πιάσεις δουλειά κασκαντέρ και φοβάσαι κανένα ατύχημα;
- Τσου και πάλι!
- Μήπως θα ασχοληθείς με την παρανομία και φοβάσαι μη σκοτωθείς σε τίποτα ληστείες; 
- Τσου λέεεμε! Λοιπόν θα πιάσεις να γράφεις, ή θα φωνάξω κανέναν άλλο συμβολαιογράφο; Άντε γιατί στενός κορσές μου έγινες!
- Μα δεν θα μου πεις;
- Θα σου πω, αλλά μετά θα βγάλεις το σκασμό! 'Ντάξει;
- Μάλιστα.
- Θα αυτοκτονήσω!
- Τι;;; Μα...
- Είπαμε σκασμός! 
- Εντάξει... Λέγε και γράφω.
- Αφού γράψεις ότι έχω σώας τα φρένας και τα συναφή, όνομα, μέρα κουτουλουπού, κουτουλουπού, γράφε το τι αφήνω και σε ποιόν!
- Για λέγε...

- Στην bloggeρού Ματίνα, bre melaxrinaki, αφήνω το εγκαταλελειμμένο εξοχικό μου στο Ηράκλειο... μιας και δεν έχω να πληρώνω τον ΕΝΦΙΑ!
- Μα, αυτό δεν είναι υποθηκευμένο και επειδή δεν έχεις να πληρώσεις θα στο πάρει η τράπεζα;
- Που πας και θυμάσαι αυτές τις ανόητες μικρολεπτομέρειες... Συνεχίζω.

- Μια παλιά ντουλάπα και την ξυλόσομπα τα αφήνω στη bloggeρού και πολυαγαπημένη μου ανιψιά Κρυφή ματιά.
- Μα, η ντουλάπα είναι ξεχαρβαλωμένη και η σόμπα θέλει καθαρισμό και απ' ότι ξέρω έχεις να την ανάψεις χρόνια!
- Μμμμ σιγά! Θα τη φτιάξει και μετά θα κάνει τη ντουλάπα καυσόξυλα για να βγάλει το χειμώνα! Συνεχίζω.

- Το λάπτοπ το αφήνω στον φίλο μου το Σάκη.
- Μα, αυτό είναι παλιό και δεν τραβάει! Άσε που θέλει φορμάτ...
- Silence s'il vous plaît! Συνεχίζω.

- Στη bloggeρού Κικίτσα, ΕΚΦΡΑΣΟΥ, αφήνω τη μεγάλη γλάστρα με την τριανταφυλλιά...
- Μα, η τριανταφυλλιά έχει ξεραθεί!
- Καλύτερα, δεν θα χρειάζεται να την ποτίζει! Συνεχίζω.

- Τη βιβλιοθήκη μου στην αποθήκη την αφήνω στην bloggeρού Serenata, ξέρω ότι της αρέσει το διάβασμα...
- Μα, τα βιβλία αυτά είναι παλιά και μισοφαγωμένα από ποντίκια!
- Και τι θέλεις βρε έξυπνε; Να της δώσω τα καλά βιβλία; Άσε που είναι ακριβά, αλλά και τα χρειάζομαι!

- Επίσης και τα υπόλοιπα υπάρχοντά μου τα χρειάζομαι και δεν πρόκειται να τα γράψω σε κανέναν!
- Κάτσε γιατί θα μας τρελάνεις! Εσύ δεν είπες ότι θα αυτοκτονήσεις και δεν σου περισσεύει καιρός;
- Oui!
-  Ε, τότε πως θα τα χρειαστείς τα υπάρχοντά σου; Μαζί σου θα τα πάρεις στον άλλο κόσμο;
- Αμ, είσαι και μπουμπούνας εκτός από συμβολαιογράφος! Ότι θα αυτοκτονήσω είπα, όχι ότι θα πεθάνω κιόλας στ' αλήθεια!
- Τιιι; 
- Ψωμί και τυρί! Τι τι μωρέ; Δεν σου κόβει;
- Για πες...
- Θα κάνω ότι αυτοκτονώ, στα ψέμματα, διότι σαν πεθαμένος δεν θα πληρώνω ούτε φόρους, ούτε τίποτα! Γι' αυτό και βιάζομαι. Για να προλάβω να αποφύγω την επόμενη δόση του ΕΝΦΙΑ!
- Και πως...;
- Απλό είναι. Θα πάω να πνιγώ, με τέτοιο τρόπο ώστε να μη βρεθεί πτώμα και μετά από ένα χρονικό διάστημα θα θεωρηθώ από το κράτος νεκρός! Έτσι θα γλιτώσω τους φόρους! Ε, κάποια στιγμή όταν θα «εμφανιστώ», θα έχω άλλα χαρτιά, για να μη σου πω ότι θα παριστάνω το λαθροπρόσφυγα ώστε να έχω τσάμπα φαΐ, ύπνο κλπ, κλπ!
- Μα εσύ είσαι λευκός και δε μοιάζεις με πακιστανό, αβγανό ή σύριο!
- Εκεί κολλάς; Το πολύ πολύ, να πω ότι τάχα έμεινα σαν Ροβινσώνας Κρούσος σε κανένα ερημονήσι! Και μετά να τα κανάλια, να οι συνεντεύξεις, θα πουλήσω την ιστορία μου να γίνει ταινία... θα 'κονομήσω!
- Και τη διαθήκη τι την θέλεις;
- Για να πειστούν οι αρχές ότι τάχα είμαι αποφασισμένος ν' αυτοκτονήσω στ' αλήθεια!
- Ναι, αλλά άμα θεωρηθείς πεθαμένος, τότε θα εκτελεστεί η διαθήκη!
- Ακόμα καλύτερα, να διώξω τη σαβούρα! Ειδικά εκείνο το παλιόσπιτο... Comprenez vous?
- Mωρέ, κάτι παρόμοιο δεν έκανε και ο λαγός (>>εδώ<<) και την πάτησε στο τέλος; 
- Χα, χα! Ας γελάσω! Το ίδιο είμαι εγώ με το λαγό; Και μην ανησυχείς, ξέρω τι κάνω!
- Οκ. Πλήρωσέ με για τη διαθήκη και κάνε ότι σε φωτίσει ο Θεός!
- Μα καλά βρε άκαρδε, θες και λεφτά; Από μένα τον φτωχό; Τον μέλλοντα αυτόχειρα λόγῳ χρεών; Άμα ολοκληρωθεί η κομπίνα θα σε πληρώσω...
- Και μέχρι τότε τι να κάνω εγώ που έχω ανάγκη τα λεφτά; 
- Να «αυτοκτονήσεις» κι εσύ! Και θα γλιτώσεις και τους φόρους! Άσε που για τέτοια φαεινή ιδέα, θα έπρεπε να πληρώσεις κιόλας! Αχάριστε...
- Αχάριστος εγώ;;;
- Silence! Λαϊκιστί, τουμπεκί!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΓΛΥΚΟ ΜΕ ΜΗΛΑ

Γλύκισμα, εποχικό, νόστιμο και θρεπτικό, η σημερινή συνταγή από τη BENΤΕTΑ Νo 232 (16/10/1969). Το έχω φτιάξει, είναι πολύ ωραίο, αλλά έχει βέβαια τις θερμιδούλες του... Αντί για αλεύρι έβαλα φαρίνα, και αντί για πολύ βούτυρο έβαλα το λίγο βούτυρο που είχα και το συμπλήρωσα με becel proactive! Μια χαρά βγήκε, οπότε το προτείνω ανεπιφύλακτα! Αντί για λικέρ με ρούμι έβαλα ένα άλλο λικέρ που είχα πρόχειρο...


ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (2/10/2016) ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΛΟΥΚΑ


Ακούμε στη σημερινή περικοπή:

Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν (Β' Κορ. 4, 7)

Έχουμε όμως το θησαυρό τούτο μέσα σε πήλινα σκεύη, για να είναι του Θεού η υπερβολή της δύναμης και όχι από εμάς.
Οι χριστιανοί κατέχουμε τη δόξα της γνώσης του Θεού, όπως μας την δίδαξε ο Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι ο θησαυρός τον οποίο οφείλουμε να τον δαπανούμε ανιδιοτελώς για να κερδίσουμε την ουράνια βασιλεία. Αυτόν το θησαυρό τον φυλάσσουμε στα φθαρτά, χωμάτινα σκεύη μας, τα σώματά μας. Εντός μας φυλάσσεται και η δύναμη που υπάρχει στο ευαγγέλιο, η οποία υπερνικά εμπόδια, φωτίζει την ανθρώπινη διάνοια, πείθει τις ανθρώπινες συνειδήσεις και γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση τις καρδιές μας. Αυτή η δύναμη προέρχεται αμέσως και αποκλειστικώς μόνο από το Θεό, και όχι από τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι μόνο όργανα και δι' αυτών δοξάζεται ο Θεός. Αυτό είναι το μεγαλείο της θεϊκής δύναμης, ότι μπορεί να τη φυλάσσει ένα πήλινο και φθαρτό σκεύος. Για να το καταφέρουμε αυτό, οφείλουμε να ασκούμαστε στην πνευματική προκοπή και την πίστη.   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...