Ἀπολυτίκιον. (Ἦχος γ’)
Μύσται οὐράνιοι ἀποδεικνύμενοι, θεῖοι ἐκφάντορες τῷ κόσμῳ ὤφθητε, τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ποιμάναντες θεαρέστως, ἱερὲ Ἀλέξανδρε, τῆς Τριάδος ὁ πρόμαχος, Ἰωάννη ἔνδοξε, ὁ τῆς χάριτος τρόφιμος, καὶ Παῦλε Ἱερέων ἀκρότης· ὅθεν ὑμᾶς ἀνευφημοῦμεν.
Έχετε αποδειχτεί ουράνιοι μύστες (μαζί με τον αγ. Αλέξανδρο εορτάζει και ο μαθητής του Παύλος), φανήκατε στον κόσμο αποκαλύπτοντας τα θεία. Ποιμάνατε την Εκκλησία του Χριστού με θεάρεστο τρόπο, ιερέ Αλέξανδρε που ήσουν πρόμαχος της Αγ. Τριάδος (στην α' Οικουμενική Σύνοδο), ένδοξε Ιωάννη που μετείχες της χάριτος και Παύλε που ήσουν υπόδειγμα στους ιερείς. Γι' αυτό κι εμείς σας εξυμνούμε.
